Każdego roku w okresie Wielkiego Postu, grupa naszych parafian nawiedza miejsca szczególnie związane z misterium męki naszego Pana Jezusa Chrystusa. Stwarza to wyjątkową okazję do tego aby jeszcze głębiej duchowo zanurzyć się w tajemnicę odkupienia, które Chrystus dla nas dokonał na krzyżu. Na terenie ziemi kieleckiej znane jest Sanktuarium relikwii Krzyża Świętego na górze Świętego Krzyża. Warto jednak wiedzieć, że diecezja kielecka na swoich terenach również ma przebogatą historię pobożności pasyjnej. Jednym z jej przejawów jest właśnie Miechów i znajdująca się w starożytnej świątyni XVI wieczna – najstarsza w Polsce – kopia grobu Chrystusa z bazyliki Grobu Pańskiego w Jerozolimie. Miejsce szczególne które od XII wieku było siedzibą Kanoników Regularnych Grobu Bożego zwanych potocznie Bożogrobcami lub po prostu Miechowitami. Zakon ten swoimi korzeniami dotyka historii chrześcijaństwa, która jest zakorzeniona w zakonie rycerskim, który strzegł bazyliki jerozolimskiej, w której do dzisiaj znajdowuje się Grób Chrystusa.

W sobotę 15 marca 2025 roku grupa 40 pielgrzymów z naszej parafii wyruszyła z Kielc do tego szczególnego miejsca, aby nawiedzić bazylikę Grobu Bożego w Miechowie, modlić się przy relikwiach Krzyża Świętego, przeżyć drogę krzyżową i na nowo odkryć największą tajemnicę tego miejsca, która wypływa z grobu Chrystusa. Grób jest pusty. Tajemnica zmartwychwstania rozbrzmiewa w murach tej świątyni w każdym jej fragmencie. Cieszymy się, że również nasi pielgrzymi mogli się wsłuchać ten szept historii, który jest ciągle żywy i wciąż pobudza do odkrywania wielkiego dzieła odkupienia jakiego Chrystus dla nas dokonał w misterium swojej męki, śmierci i zmartwychwstania.

W naszej pielgrzymiej drodze zatrzymaliśmy się również w Archiopactwie Ojców Cystersów w Jędrzejowie. Brat Szymon który był naszym przewodnikiem opowiedział o historii tego miejsca i życiu zakonnym, które przez wieki krzewiło wiarę na tych ziemiach. Mieliśmy też możliwość nawiedzić kaplicę błogosławionego Wincentego Kadłubka biskupa krakowskiego, który po tym jak zrzekł się swoich godności pieszo przybył do jędrzejowskiego monastyru, aby tutaj poświęcić się Bogu na modlitwie i pracy. To właśnie w tym miejscu znajdują się relikwie błogosławionego kronikarza Polski. Nasi pielgrzymi mogli zwiedzić sanktuarium, klasztor, zobaczyć najstarsze jego elementy, które zachowały się w stylu romańskim. Na koniec zwiedzili podziemia klasztoru.

Po dotarciu do Miechowa, powitał nas monumentalny kompleks zabudowań poklasztornych i wzbijająca się w niebo świątynia. Rozpoczęliśmy podróż przez historię chrześcijaństwa, która bierze swój początek w Jerozolimie. Historia Jerozolimy i Miechowa krzyżuje się w osobie rycerza Jaksy który w XII w. wyruszył na wyprawę krzyżową i w Jerozolimie osobiście doświadczył potęgi Ewangelii zapisanej w dziejach tego miejsca. W Świętym Mieście Jaksa poznał zakon Bożogrobców i wyruszając w drogę powrotną do domu poprosił, aby towarzyszył jeden z członków zakonu. Od tej chwili Miechów stał się ważną częścią spuścizny chrześcijaństwa na polskiej ziemi, która nie tak dawno przyjęła chrzest.

Nasi pielgrzymi poznali historię bazyliki miechowskiej i zakonu Bożogrobców. Podziwiali również piękno architektury baroku, który przepełnia wnętrze świątyni. Kolejnym punktem pielgrzymki była Eucharystia, którą przeżyliśmy w kaplicy Grobu Bożego. Ks. Robert, który przewodniczył Maszy Świętej w homilii przypomniał o przykazaniu miłości, które w sposób doskonały zostało wypełnione na krzyżu, a pusty Grób Chrystusa jest tego najlepszym dowodem.

Przyszedł czas na chwilę odpoczynku, którą pielgrzymi przeżyli w domu parafialnym. Po zregenerowaniu sił odwiedziliśmy Muzeum Ziemi Miechowskiej. Z ust p. Anny, naszej przewodniczki mogliśmy usłyszeć o ogromnej spuściźnie Bożogrobców, szatach liturgicznych i zabytkach sztuki, jak również o dziedzictwie kulturowym, którego zakon był mecenasem i opiekunem. W muzeum można również zobaczyć wystawę poświęconą Bitwie miechowskiej z 1863 roku, która wpisuje się w zryw Powstania Styczniowego. Ostatnia wystawa poświęcona życiu ziemiańskiej szlachty przenosi wyobraźnię zwiedzających w czasy nie tak odległe, ale będące jednak już częścią historii.

Na godzinę miłosierdzia powróciliśmy do bazyliki, aby tam wspólnie modlić się koronką do Bożego miłosierdzia a następnie przeżyć drogę krzyżową krocząc korytarzami gotyckich krużganków. Po przeżyciu czternastu stacji męki Pańskiej pielgrzymi mogli jeszcze przez chwilę indywidualnie i w ciszy zanurzyć się przestrzeń bazyliki nawiedzając kaplicę Krzyża, Kaplicę Boskiego Oblicza, kaplicę świętej Magdaleny lub pomodlić się w kaplicy Matki Najświętszej gdzie trwała adoracja Najświętszego Sakramentu.

Pielgrzymkę zakończyliśmy przy ołtarzu Ojczyzny, poświęconym św. Andrzejowi Boboli, gdzie zawierzyliśmy Bożej opiece nasz naród i nas samych.

Po dniu tak bogatym w doświadczenia duchowe, historyczne i kulturowe – wyruszyliśmy w drogę powrotną do Kielc.