Neokatechumenat
Droga Neokatechumenalna narodziła się w 1964 r. wśród mieszkańców baraków ze slumsów w dzielnicy Palomeras Altas w Madrycie, za sprawą dwojga Hiszpanów: Francisco (Kiko) Arguello i Carmen Hernandez, którzy na prośbę samych ubogich, wśród których żyli, zaczęli głosić im Ewangelię Jezusa Chrystusa. To nowe doświadczenie ewangelizacyjne przepowiadania kerygmatu, zrodzone w nurcie odnowy wzbudzonej przez Sobór Watykański II, w miarę upływu czasu – pod wpływem objawienia Maryjnego – skonkretyzowało się w syntezie katechetycznej opartej na trójnogu trzech podstawowych elementów życia chrześcijańskiego: „Słowo Boże – Liturgia – Wspólnota”.
Droga Neokatechumenalna oddaje się na posługę biskupom i proboszczom, jako droga wtajemniczenia chrześcijańskiego, ponownego odkrywania nadzwyczajnych bogactw Chrztu i stałego wychowania w wierze. Celem Drogi realizowanej w parafiach, w małych wspólnotach, zróżnicowanych wiekowo i społecznie, jest stopniowe prowadzenie jej uczestników do osobistej zażyłości z Jezusem Chrystusem i uczynienie ich wiarygodnymi świadkami Dobrej Nowiny Zbawiciela. Droga zmierza do rozwijania dojrzałego poczucia przynależności do parafii oraz budzenia relacji głębokiej komunii braterskiej, aby dawać znaki miłości i jedności, które wzywają do wiary współczesnego człowieka. Droga ma nadany w 2008 r. przez Stolicę Świętą statut, posiadając publiczną osobowość prawną.
Począwszy od roku 1968, kiedy inicjatorzy Drogi przybyli z katechezami do Rzymu, Droga Neokatechumenalna rozpowszechniła się w diecezjach całego świata. Pierwszą parafią w Diecezji Kieleckiej, w której otwarto Drogę, była parafia św. Józefa Robotnika.
Ks. Biskup Jan Piotrowski wspiera duszpasterstwo Drogi Neokatechumenalnej.
15 grudnia 1985 r., po cyklu kilkunastu katechez, prowadzonych przez ekipę katechistów wędrownych z Warszawy, powstała pierwsza wspólnota neokatechumenalna, licząca kilkadziesiąt braci i sióstr w różnym wieku, z różnych środowisk parafii. W następnych latach powstawały po katechezach kolejne wspólnoty. W miarę potrzeby łączono wspólnoty mniejsze w większe, aby na każdym etapie Drogi mógł być realizowany wspomniany wyżej trójnóg.
W ostatnich latach w parafii idzie drogą nawrócenia 6-8 wspólnot Drogi Neokatechumenalnej. Bracia ze starszych wspólnot w ekipach z prezbiterami ewangelizują w diecezji zakładając nowe wspólnoty, a także po dwóch (dwie) głoszą Dobrą Nowinę chodząc po domach i ewangelizując na placach miast.
Bracia z dwóch najstarszych wspólnot, po złożeniu w ubiegłych latach publicznego wyznania wiary, zwieńczyli odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych w białych szatach kolejną – po pielgrzymce do Rzymu i Loreto – pielgrzymką do Ziemi Świętej.
Kontynuując proces stałego wychowania w wierze, trwając na cotygodniowej celebracji Słowa i niedzielnej Eucharystii bracia ze wspólnot włączają się w różny sposób w duszpasterstwo parafii, zależnie od posiadanych charyzmatów. Czynią to z radością, wdzięczni Bogu za to wszystko, czego już dokonał i dokona w życiu każdego z nich.